برای خواننده دست نوشتهی تحقیقی لازم است از راه و روش گردآوری اطلاعات آگاه شود تا اطمینان یابد لغزشی در آن صورت نگرفته و استنتاجهایی که بر مبنای آن اطلاعات انجام شده می تواند معتبر تلقی شود. مقدمه در واقع نخستین بخش متن است، و به همین دلیل در بعضی نوشتهها مقدمه و فصل اول یکی است.
هرگاه این فصل مقدماتی کوتاه تر از فصل های دیگر باشد، معمولا آن را با کلمهی “مقدمه” مشخص می کنند و قسمت های دیگر را با اصطلاح “فصل” متمایز می سازند. این قسمت با هر نامی که خوانده شود، بخش عمده ای از متن شمرده می شود و جزئی بیرون از پیکره اصلی نوشته تحقیقی نیست.
در مقدمه_ همچون سایر فصل های متن اگر کوتاه باشد، باید از به کار بردن سرفصل های فرعی متعدد پرهیز کرد، و جدا کردن مباحث با استفاده از بندهای مستقل کفایت می کند. در نوشته کوتاه، گاه پیشگفتار و مقدمه را در هم می آمیزند و تحت عنوان ” مقدمه” یکجا می آورند.
آخرین بخش چنین مقدمه ای را نیز سپاسگزاری تشکیل می دهد. این نکته را نیز باید پیوسته به خاطر سپرد که پیشگفتار- و گاه مقدمه گر چه جز بخش های مقدماتی نوشته تحقیقی است، معمولا پس از تکمیل و اتمام پیکره اصلی تحقیق فراهم می شود.
منبع : همیار پژوهش